Kayıtlar

Fransa’nın Macron’u Napolyon olma hayalindeyse..

  Fransa’nın Macron’u Napolyon olma hayalindeyse.. Son zamanlarda Fransa ve Almanya adeta “yürek yemiş”ler gibi.. “Yürek yemişler” diyorum çünkü Rusya’ya yönelik adeta “savaşa hazırız” mesajları vermeye başladılar. Putin’in tavrı net: “Herhangi bir askeri sevkiyat olursa vururuz.” Evet bu kadar basit. Ama bu devletler ve dahi NATO yürek yemeden önce Rus savaş tarihini ve coğrafyasını inceleseler fena olmaz. Hoş eminim generaller çoktan incelemeye almışlardır. Hiç olmazsa   Rusya işgali öncesi generallerine düşmanlarının "flora ve faunasını" incelemelerini emreden Napolyon’u örnek alsalar,acemice bir çakma Napolyon hevesine yeltenmeyecekler. Modern dönemin Napolyon’u olmaya hevesli   Macron’un Napolyon “taklidi” bile kendi tarihinden bihaber olduğunu gösteriyor. Macron 19.Yüzyılın başlarında  Napolyon savaşlar dizisinde dönüm noktası olacak olan Wagram veya Austerlitz   savaşlarında olduğu   gibi kahramanlık göstermek istiyor olabilir ama istem...

İnsanın kendi kendini yok etme merakı..

  İnsanın kendi kendini yok etme merakı.. Batı uygarlığı Ortaçağ'a tam anlamıyla geri döndü. ortaçağın kanunsuzluğuna, zulmüne ve bağnazlığına. Ne kölelik kalktı, ne Haçlı Seferleri ne de Engizisyonlar. Sadece maske değiştirdiler.. Ortaçağ’ın savaş hırsı bu gün de modern teknolojilerle devam ediyor. Herkesin herkese karşı harcadığı çaba “barışa katkı” olarak sunuluyor. Her alanda kendini gösteren küresel çılgınlık Ortaçağ’ın “yağma”larının modern versiyonundan öteye gitmiyor.   Zulmün ve kanunsuzluğun bireysel yaşandığı Ortaçağ’dan günümüz yüzyılınıın farkı bu kanunsuzluğun devletler düzeyinde yaşanması.. Devletlerin “uygar” yöneticileri, atalarının barbar geleneklerini sürdürmekken hiç de utanç duymuyorlar. Her yeni yüzyıl Ortaçağ’ın geleneksel zihniyetine daha da fazla yaklaştırıyor devletleri. Mesela modern yüzyılın sosyal eşitsizliği insanları serfliğe, modern tüketim aracı olan kredi kartları da insanları kapitalizmin köleliğine mahkum etmiyor mu? Yine 16.yüzyıl...

Amerika’nın “Hristiyan Milliyetçileri”

  Amerika’nın “Hristiyan Milliyetçileri” Amerika’da Trump taraftarlarının sayısı gittikçe artıyor. Tabi bu artışta Trump’ın keyifle “mağdurlara” oynamasının etkisi çok fazla. Son olarak dolandırıcılık gibi etik dışı bir suçtan aldığı cezayı bile siyaseten kendi lehine çevirmedeki becerikliliğini görüyoruz. Geçmişte James Monroe’nun “Amerika Amerikalılarındır” savının günümüz Amerika’sındaki savunucusu olan Trump’ı Monroe’dan ayıran en belirgin özelliği ise Amerika’da yaşayan göçmenlere   yaşam hakkı tanımamasıdır. Çünkü Monreo bu savını sadece uluslararası arenada uygulamaya çalışmıştı,Trump ise bunu ülkesinde yaşayan ve   Amerikalı olmayan herkes için uygulamaya koyma yolunda. Gittikçe radikalleşen Trump’çıların en büyük dilekleri olan Amerika’yı Hristiyan ulus yapma heveslerine bakılırsa, mesele sadece göçmenlerden kurtulmayla sınırlı değil. Son zamanlarda sıkça ABD Anayasası’nın Hristiyanlıktan bahsetmemesini eleştiren söylemlerin altında yatan da bu hevesleridir...

Feodal Siyaset mi, Demokratik Siyaset mi?

 Feodal Siyaset mi, Demokratik Siyaset mi? Adeta insanın doğal çevresinin bir parçası olan siyaset, sadece bizim ülkemizde değil gelişmiş ve gelişmekte olan tüm ülkelerde futbol takımları gibi keskin taraftarları olan bir alandır maalesef. Arası yok…  Eğer bir siyasi pozisyon alırsanız, otomatik olarak bir tarafa katıldığınız ve dolayısıyla genellikle o tarafa uyan diğer tüm görüşleri seçmiş olduğunuz varsayılır.  Ya Fenerbahçe’ye tezahürat edersiniz ya da Galatasaray’a. Her ikisine birden tezahüratta bulunma şansınızın olmadığı gibi. Olsa bile cesaretinizin olmadığı gibi..  Bir o taraftan bir bu taraftan diyenler anlık kazançları dışında süreli bir kazanca sahip olamıyorlar. Zaten siyaset dünyasında  “ne şiş ne kebap” siyasetini yapanlar artık eskisi gibi de çok takip edilmiyor. Çünkü izledikleri yol çok zikzaklı olduğundan ve şeritleri net çizgilerle belirlenmediğinden şerit ihlalleri sonucunda pek çok kez siyasi kazaya sebebiyet verebiliyorlar. Peki şerit ihl...

Grigori Rasputin

  Grigori Rasputin  Hakkında pek çok hikâyeler yazılmış kendi deyimiyle “yaşlı adam” Rasputin “Rusya’nın şeytanı” lakabıyla da anlıyor. Kimileri için keşiş, kimileri için “şeytan” ve kimileri için de “sapık ve şarlatan”.. Hayatı hakkında Rusya tarihinde olağanüstü bir gizeme sahip olan Rasputin 1867-1916 yılları arasında yaşamış çiftçi bir ailenin çocuğuydu. Tarihe damgasını vuran şahsiyetlerin çocukluk dönemlerine baktığınızda mutlaka akranlarından farklı en az birkaç özelliğe sahip olduğunu görürsünüz. Tabi Rasputin de   akranlarından farklı birkaç özelliğe sahipti: doğuştan sahip olduğu benzersiz “iç görü” ve sezgi.. Adının Rusça ’daki anlamı “günahkâr” olan Rasputin ’in hayatı zor geçmiş tabi. Annesi 12 yaşındayken ölmüş, evi tamamen yanmış ve kardeşi nehirde boğulmuş. Rusya’da aziz mi yoksa iblis mi olarak tartışılan Rasputin için kesin olan bir şey varsa o da keşiş olmadığıdır. Hayatı genç yaşta Rus topraklarında etkili ve tehlikeli olarak kabul edilen olan ...

Öğrenci değerlendirmelerindeki eksikliğimiz..

  Öğrenci değerlendirmelerindeki eksikliğimiz.. İlk dönem öyle ya da böyle bitti. Kimi zayıfız gelen karnelerin sevincini yaşadı, kimi zayıflarına üzüldü kimi de zayıflarına, eskilerin tabiriyle “kırıklarına” çok da aldırış etmedi. Ama Ortada büyük bir sorun var,sorun;bir ölçme işi olan yazılı sınavları bir dönemin değerlendirme işi gibi görüyor olmamız.. Cumhuriyet tarihine baktığımızda günümüze kadar eğitimle ilgili alınan her yeni karar   bir önceki kararların eksikliğini gidermek   ya da o kararların sonraki dönemlerin sosyal, kültürel ve anlayış olarak ihtiyaçlarını karşılamada ki yetersizliğini telafi etmek için alınmış ama kararların uygulayıcıları olarak biz öğretmenler( en azından bir kısmımız ) yıllar önce zihnimizde baki kalan bazı alışkanlıklarımızdan vazgeçmediğimizden olsa gerek, eğitimde yeni bir anlayışın gerekliliğini içselleştirmemekte ısrar ediyoruz. Elbette gerek Milli Eğitim yönetmeliklerinin gerek Milli Eğitim Şuralarında alınan tavsiye kararla...

İsrail Hamas’ın Değil Halkın Tünellerine Su Yerine Beton Pompalıyor

  İsrail Hamas’ın Değil Halkın Tünellerine Su Yerine Beton Pompalıyor Dünya gündemi İsrail barbarlığından bir nebze uzaklaşmaya başladı. Bu onların beklediği ve istediği bir şeydi tabi.   Çünkü tam bir “dokunulmazlıkla” hareket eden İsrail ordusunun kayıpları onların beklediği oranı aşalı çok oldu. Hal böyle olunca   hem bu kayıpların gündeme gelmemesi ya da daha az gelmesi dünyanın vicdanlı halklarının baskısını enselerinde hissetmeden soykırımı daha agresif biçimde uygulamalarına olanak taşıyor aynı zamanda. İsrail “kabul edilebilir düzeyi ”aşan kayıplarını gizlemeye çalışsa da, bu kayıplar artık o kadar büyük boyutlara tırmandı ki bu barbar devlet bu kayıpların sayısını gizlemesinin artık mümkün olmadığının farkında. Artık İsrail toplumu bu kayıplar karşısında oldukça sinirli.   Netanyahu iktidarı kamuoyu desteğini ciddi oranda kaybediyor. Ve İsrail “yeni bir aşamaya” geçeceğini söylese de geçeceği aşama aslında başa dönüş; kara kuvvetlerini çekip yeninden h...