Tarih Keyfi

  Komedyenlik mi Şaklabanlık mı? Eski dönemlerde “saray soytarıları” vardı. Bu “soytarılar” hükümdarları en sıkıntılı zamanlarında bile güldürür, gerginlikleri azaltır ve tabii, bol bol da bahşiş alırlardı. Bu gelenek Yıldırım BEYAZIT’la başlamıştı Osmanlı Devleti’nde. Tabi genel tarihte bu meslek binlerce yıllık geleneğe sahiptir. İslam Tarihi’ne baktığımızda bu geleneğin Abbasiler zamanında başladığını biliyoruz. “Soytarılar”ın oldukça donanımlı olması gerekiyordu. Adeta ilim erbabı gibi ilmi konularda vakıf soytarıların üretkenliği de çok kaliteli olurdu. “Soytarılar”ın padişahı eğlendirme için uyması gereken kuralları da vardı. Örneğin belin çok ama çok aşağısına inen espriler yapmamaya özen gösterirlerdi. Günler yıllar geçti; yen, yüzyıla girildi;ve bir zamanlar sadece padişahı eğlendirmekle görevli   olan ve de gerek genel kültürde gerekse ilmi konularda oldukça bilgi birikime sahip olan(!) bu “soytarılar”dan halk da nasiplenmeye başladı. Yalnız birkaç farkla: ...

 Kazan Devrildi, Ocak Söndü.. Vakay-i Hayriyye      -- Bölüm 1--- Devir  Yeni çeri isyanıyla tahta çıkma ya da yine bir yeniçeri  isyanlıya tahttan çekilme devri. Osmanlı'nın acılar içinde kıvrandığı dönemleri yaşıyoruz.  Yine bir yeniçeri isyanıyla tahta çıkan Sultan II.Mahmut'un aklından geçenleri okusalardı yeniçeri  çavuşları ve üst rütbe zabitleri derhal parçalarlardı  hanedandan demeden Sultan Mahmut 'u. Ancak seleflerne  hiç mi hiç  benzemiyordu Sultan Mahmu .Ne tecrubesizdi merhum Genç Osman gibi   ne de tedbirsizdi III.Selim gibi. Kendi sırrını sakladı kendinden adeta.  Zaman geçtikçe doğrudan veya dolaylı olarak kaldırdı bir bir gücüne gölge düşürenleri.   Önce Alemdar Paşa'yı  yanlız bıraktı katil sürüleriyle sonra sürgün etti çeşitli bahanelerle yeniçeri rutbelilerini bir bir. Ocakta çıkan her karışıklığı fırsata çeviren Sultan Mahmut  çeşitli bahanelerle sevmediklerini, ihanet rüzgarın...

 "Korkmayın.Bir defa korkan her defa ölür. Ben bir defa ölmek  isterim." Sultan Mahmut Vakay-i Hayriyye  Bölüm 2 Divan toplandığında yeniçeriler " son yeniçeri isyanı " için Et Meydanı'nda büyük bir kalabalık oluşturdular. Söylemleri aynıydı "Eşkinci askeri tesis eden, yeni usül üzere talim edilmesini emredenleri parçalayacağız " diyorlardı.  Her isyanlarında gelenek haline getirdikleri ölüm listesini padişaha yolladılar.( Öyle ya bu olmazsa eksik kalır) Kürt Yusuf, Kethüda Mustafa hazırlamıştı listeyi bizzat.  Divanda yapılan toplantıda  ocağın kaldırılmasına direnenlerin de katledilmesine karar verildi.  Padişah bizzat kılıç kuşanmak istediğini söyleyince yanındakiler " Devletlû, Yeniçerilerin suikast yapması muhtemel , bundan sakının " dediğinde  Sultan: "Korkmayın.Bir defa korkan her defa ölür. Ben bir defa ölmek  isterim." Diye tarihe geçecek bir sözle karşılık verecekti. Padişahın  kendi canından yana bir tereddütü yoktu lakin...

“1700'den 1940'a kadar Ukrayna, Kabartay, Kirim, Eflåk, Buğdan, Bulgaristan, Gürcistan, Ermenistan, v.s. hep aynı siyasetin kurbanlarıdır” Osmanlı ‘dan Kopan Hiçbir Millet Bir daha Refah Yüzü Göremedi Dünya Osmanlı İmparatorluğu yıkıldıktan sonra bir daha asla barış içinde yaşanan, istikrarlı bir yer olamadı. İmparatorluk günümüzde “Modern Osmanlı ”adıyla varlığını devam ettirmiş olsaydı   dünya nasıl bir durumda olurdu acaba? Tabi yazının tamamını okumadan “monarşizm hayranı, saltanat sevdalısı” gibi yaftalamalar yapılabilir. Konuyu tamamen jeopolitik düzlemde ele aldığımızı peşinen söyleyelim ki bu tür yaftalamaların önünü bir nebze almış olalım. Osmanlı İmparatorluğu oldukça güçlü bir alt yapıya sahipti. Öyle ki 1579’da başlayan duraklama dönemi 120 yıl, 1683’te başlayan gerilme ve sonrasında dağılma dönemi 239 yıl sürmüştür. Duraklama döneminin başlarında dahi Bucaş anlaşması ile bugünkü Ukrayna toprakları olan Podolya’yı alarak Batıda en geniş sınırlarına ulaşmış...

 KORKUNÇ İVAN  İlk başlarda Rusya tek bir hükümdarı olan tek bir ülke değildi. Bir kaç farklı Rus boyunun başında savaşçı prenseler vardı. Viladimir Kiev prensiydi, fakat Moskova gibi diğer güçlü Rus şehirleri genellikle onunla savaşıyorlardı.  Rusya'nın büyük bir ülke olması için ,Rus şehirlerinin birleşmesi gerekiyordu. En sonunda  Rus şehirlerini birleştiren prensin adı İvan'dı. O Rusya'ya ilk yerleşen  Viking istilacı Rurik'in soyundan geliyordu. Rusya'yı tek bir ülkede  birleştirdiği için Büyük İvan olarak hatırlanır. Ancak İvan'ın torunu pek büyük değildi. Aslına bakarsanız, o kadar dehşet salmış bir hükümdardı ki ona Korkonç İvan adını takmışlardı. İvan 1462'de Moskova'da hüküm sürmeye başladığında ilk iş olarak Moskova'yı yerel Moğol krallığından geri almak istedi. Moğollar Kubilay Han'dan sonra parçalanmış ve krallıklara bölünmüştü.  Moğol krallığından biri Rusya topraklarında hak iddia etmeye başladı. Moğol hanı İvan'dan haraç isted...

  Ortak Hafıza:Tarih Bizler Tarih okumanın, öğrenmenin   bir ulusun kolektif hafızasını inşa etmede, biçimlendirmede veya hafızasını dönüştürmede önemli bir etken hatta birincil etken olduğunu biliriz.  Tabi tarihin, sadece devletlerin resmi ideolojisini yansıtan yönlerinden bahsetmiyoruz. Özellikle 80’li yıllardan itibaren tarihi bir takım pozitivist kuramlar üzerinden okumanın veya okutmanın olumsuzluklarını zaman içinde görmekteyiz aslında. Söz gelimi milli şuurun önemsizleşmeye doğru everilmesi, vatan dışında dünyanın her hangi bir yerini vatan değil menfaat toprağı olarak görüp o topraklarda gerekirse vatanı aleyhine birtakım çalışmalarda bulunulması şeklinde aidiyetsizlik olarak karşımıza çıkmaktadır. Pozitivist bir bakış açısıyla ele alınan tarih tüm uluslarda ulusların milli ve manevi kimliklerinin   tarihi olaylara etkisini ikinci plana atmış, birincil etken olarak devletlerin sahip oldukları maddi güçler görülmüştür. Bir devletin siyaseti şekillen...

  “Az zamanda Çok İş” yapmak İçin Başkanlık Değil Güçlendirilmiş Başkanlık.. Son tahlilde yeter ki frenleri sağlamlaştırılsın, yeter ki devletin yönetim erkleri birbirleriyle sağlıklı iletişim içinde olsun ve yeter ki bu erkler birbirlerine müdahale de bulunmasın eminim coğrafyanız sizin kaderinizi değil,siz coğrafyanızın kaderini belirlersiniz.   Konuyu siyaseten taraf olmaktan uzak bir değerlendirmeyle ele aldığımdan kimsenin şüphesi olmasın. Zaten öteden beri FRENLERİ SAĞLAM bir Başkanlık Sistemi’ni, sistem getirilmeden önce de arzulayanlardandım; hatta daha da ileri gideyim: GÜÇLENDİRİLMİŞ BAŞKANLIK SİSTEMİ’nın çok daha uygun olacağından yanayım. Pe ki GÜÇLENDİRİLMİŞ BAŞKANLIK SİSTEMİ’nden kastım nedir? Maddelerle sıralamaya gerek yok tek cümle kâfi: Frenleri sağlamlaştırılan, bakımları yapılmış, sistemi idare edecek olanların keyfi uygulamalarına kapalı, yargıya saygılı, yasamaya önem veren ancak yürütmeyi tüm bürokrasiden arındıran , liderin ve   bakanlarını...